Καρκίνος προστάτη και θεραπεία
Ο καρκίνος του προστάτη είναι συχνός στους άνδρες άνω των 50 ετών. Ο έλεγχος με το PSA και η δακτυλική εξέταση αποτελούν αξιόπιστο διαγνωστικό συνδυασμό. Η πρώιμη διάγνωση και οι αποτελεσματικές θεραπείες μας επιτρέπουν να θεραπεύσουμε τους περισσότερους από τους ασθενείς.
Η ριζική προστατεκτομή είναι η πρώτη επιλογή, ιδίως για νέους άνδρες με νόσο που περιορίζεται στον αδένα και μόνο, μετά από πλήρη διαγνωστικό έλεγχο. Σημαντικά στοιχεία είναι… επίσης οι τιμές του PSA και το Gleason score, δύο παράμετροι που μαζί με την έκταση της νόσου και την ηλικία θα καθορίσουν τη δυνατότητα χειρουργικής επέμβασης. Αν για τους παραπάνω λόγους ή αν συντρέχουν άλλοι, όπως συνυπάρχοντα σοβαρά προβλήματα υγείας, άρνηση του πάσχοντος να χειρουργηθεί, τότε η Ακτινοθεραπεία αποτελεί άριστη εναλλακτική.
Η Ακτινοθεραπεία αποτελεί τη πρώτη επιλογή σε όλες τις περιπτώσεις που η χειρουργική δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Η επιμελής παρακολούθηση και θεραπευτική παρέμβαση μόνο όπου απαιτείται, αποτελεί πρακτική σε περιπτώσεις ασθενών μεγάλης ηλικίας με αργά εξελισσόμενη νόσο. Η ορμονοθεραπεία μπορεί να δοθεί συμπληρωματικά των δύο πρώτων ή μόνη της όπου κριθεί ότι είναι απρόσφορο να γίνει χειρουργική εξαίρεση ή ακτινοθεραπεία. Η χημειοθεραπεία τέλος χορηγείται στις περιπτώσεις που η νόσος έχει ξεφύγει από τον προστάτη ή δεν απέδωσαν οι προηγούμενες θεραπείες ή έχει αναπτυχθεί αντοχή στην ορμονοθεραπεία.
Οι πιθανές παρενέργειες και επιπλοκές είναι το δεύτερο στοιχείο που θα ληφθεί υπόψιν στη τελική απόφαση. Η χειρουργική πέραν των διεγχειρητικών κινδύνων, μπορεί να προκαλέσει ακράτεια των ούρων και στυτική δυσλειτουργία. Η ακτινοθεραπεία από την άλλη μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό στο έντερο και την ουροδόχο κύστη. Η ορμονοθεραπεία ευθύνεται για ερωτική ανικανότητα, οστεοπόρωση κ.α. Οι παρενέργειες της χημειοθεραπείας τέλος εξαρτώνται από την επιλογή των φαρμάκων από τον ειδικό ιατρό που τα χορηγεί και θα συζητηθούν με τον ίδιο πριν τη χορήγηση.
Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας του καρκίνου του προστάτη εξαρτάται περισσότερο από την ιδιαίτερη βιολογική συμπεριφορά του κάθε όγκου και την έκταση της νόσου και λιγότερο από την επιλογή της θεραπείας. Τα ποσοστά ίασης σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνούν το 90%, ενώ αν η διάγνωση καθυστερήσει μπορεί να είναι απογοητευτικά. Είναι τραγικό να χάνεται η ευκαιρία της ίασης από έλλειψη γνώσης ή αδιαφορία.
Ειδικά για την Ακτινοθεραπεία, τα τελευταία τεχνολογικά άλματα έχουν αλλάξει εντελώς τις δυνατότητες της. Οι χορηγούμενες δόσεις είναι πιο υψηλές, η στόχευση πιο ακριβής, ο σχεδιασμός πιο λεπτομερής και η ανίχνευση της νόσου πιο σαφής. Όλα αυτά συνεπάγονται μεγαλύτερα ποσοστά ίασης και ταυτόχρονα λιγότερη τοξικότητα. Τούτο δεν σημαίνει ότι λύθηκε το πρόβλημα του καρκίνου του προστάτη, αλλά ότι η θεραπεία έγινε πιο αποτελεσματική.
Η σύγχρονη τεχνολογία βεβαίως απαιτεί ανάλογη εκπαίδευση των εργαζόμενων στην ακτινοθεραπεία ιατρών, φυσικών νοσοκομείων, τεχνολόγων, νοσηλευτών, τεχνικών συντήρησης των μηχανημάτων και αναβάθμισης των λογισμικών. Το ίδιο ισχύει και για τη βραχυθεραπεία όπου η επιτυχία της μεθόδου εξαρτάται και από την σωστή τοποθέτηση των ραδιενεργών υλικών.
Τέλος, απαιτείται από τη πολιτεία η κάλυψη των πληθυσμιακών αναγκών σε ποιότητα και ποσότητα τεχνολογίας, έτσι ώστε να είναι προσβάσιμη από όλους τους πάσχοντες ισότιμα.